Espigo-d'aigo(-lusènto)
Potamogeton lucens
Potamogetonaceae
Autre noum : Poutamot.
Noms en français : Potamot brillant, Epi d'eau.
Descripcioun :L'espigo-d'aigo lusènto es uno planto forto que trachis subretout dins lis aigo que soun pas mouvadisso. Se recounèis à si fueio lusènto de 10 à 15 cm de long, emé un pichot pecou, soun pulèu plano mai oundado sus li coustat. Li fueio de dedins l'aigo soun reducho à la costo dóu mitan. Li fru (akène) fan mai de 3 mm un cop madur.
Usanço :D'ùnis espigo-d'aigo sarien manjadisso en Asìo.
Port : Grando erbo
Taio : 100 à 300 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Potamogeton
Famiho : Potamogetonaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 8 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Liò : Aigo
- Ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Potamogeton lucens L., 1743
Charuis
Colchicum alpinum
Colchicaceae
Autre noum : Bramo-vaco(-dis-Aup).
Nom en français : Colchique des Alpes.
Descripcioun :La charuis, coume ié dison eilamount, o bramo-vaco-dis-Aup es uno planto que trachis en mountagno, souvènt sus safre, e flouris l'estiéu. Pamens pèr la destria de sa cousino Colchicum autumnale, fau bèn regarda l'estigmate emé uno lùpi (fotò). Aquéu èi gaire enarca e descènd pas sus l'estile. Coumpara emé la pìpia que flouris l'autouno.
Usanço :Es uno planto forço empouisounanto que caup de cóuchicino, un pouisoun de la divisioun celulàri.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Colchicum
Famiho : Colchicaceae
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco :
Liò : Mountagno mejano
- Auto mountagno
- Prado umido
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Colchicum alpinum DC., 1805